Motî walon-francès
Dictionnaire wallon-français
Walloon-French dictionary


Rezultats - Résultats - Results

Vos avoz cachî après:
Vous avez cherché:
You have searched:
Eredjistrumint(s) di trové(s):
Enregistrement(s) trouvé(s):
Matches:
1

balancî

balancî
I. (v.s.c.)
• 1. balancer, osciller, chanceler, tenir en équilibre: il est sô, loukîz come i balance; dj' a on dint ki balance; ene brantche ki balance e l' air. (Sin: halboter, hossî).
• 2. hésiter, être en suspens. --- po ndaler ou po dmani; i n' fåt nén --- a vinde li måjhone; il a bråmint --- po l' prinde; i balance etur les deus. (rl a: halcoter, tchicter, balziner).
• 3. aller en balançoire, aller en escarpolette. ele balancive e corti. (Sin. calibancî).
II. (v.c.)
• 1. balancer. dji balance èn efant dvins mes bresses, so m' djambe, e l' banse; fé --- èn åbe; deus efants ki s' balancèt so ene plantche; balancîz vos dames! (rl a: bloncî, berlondjî, hossî).
• 2. renvoyer définitivement, se débarasser de, jetter.
III. (si ~) (v.pr.) se balancer. Waitîz a : balance, balançaedje, balançåjhe, balanceu, balançwere, balançon, balançmint; bloncî; cabalancî, cobalancî, contrubalancî; balanciner.

Trové dins: balancî [E1,E21,O0,O3,O4,S117]; balanci [C1,C8]; baloncî [C9]; balonci [C1]; balansi [E177a]; balåcî [S117]; balancer [E200,S117]; balancè [S117]
(ID: 7898) Dedja so l' esplicant motî: balancî.