Introduction en français
Programaedje : |
Rezultats - Résultats - Results
oblidjîoblidjîI. (v.c.) • 1. obliger, forcer. i m' a-st --- a m' taire; dji so bén --- d' l' aler vey; on m' oblidje a vs el dire; vos n' sårîz nén m' --- a ça. (Sin. foirci; rl a: impôzer). • 2. (sorpoli) obliger, imposer la reconnaissance, la gratitude. vos m' oblidjroz foirt si vs fjhoz çoula. II. (s' ~) (v.pr.) s'obliger. dji m' oblidje a lére on ptit pôk tos les djoûs. Famile: oblidjance, oblidjant, oblidjî, oblidjeye; obligåcion, obligatwere. Trové dins: oblidjî [C9a,E1,O4,R13]; oblidji [C8,S0]; oblidjer [S117]; ôblidger [E165] oblidjî, oblidjeyeoblidjî, -eyeI. (o.f.n.) obligé(e), dans l'expression dji so vost ---, voste ---eye. II. (addj.) obligatoire. (Sin. obligatwere). Waitîz a: oblidjî. Trové dins: oblidjî [E1]; oblidjé [S117] / oblidjèye [E1]; oblidjêye [S117] |