|
Introduction en français
Programaedje : |
Rezultats - Résultats - Results
canteacantea (o.n.) (!!! prononcî can'tia)• 1. récipient, ustensile (part. de cuisine). » tini --- tot seu: vivre seul • 2. hanteau, quignon. (rl a: tontea, croxhon). • 3. prix dérisoire. il a yeu ç' tere la po on ---. (sin. po pîce di pwin). • 4. brimborion, petit objet quelconque. il a co leyî trinner ses ---s toscosté ; purdoz tos vos ---s et s' alez djouwer djus d' nosse tape-cou ! ; on gurnî ki rdoxhe di vîs ---s. (rl a: bidon, agayon, camatche, caniboestea, kêlot, cantî). • 5. tesson de poterie, de faïence. djouwer ås ---s: jeter des tessons vers un trou (potea ou potale) servant de but. (rl a: cacaye, gagaye). Waitîz a: canete. Trové dins: canetia [C1,C13,E1]; can'tia [O0]; cantia [O0]; canetcha [E34]; can'tcha [E1]; canetê [E1]; can'tê [E1]; kantia [O4] canteacantea (o.n.) Quartier, zone. Waitîz a: cantonTrové dins: cantia [O0] cantea (cantia?)cantea (o.n.) Catholique. Waitîz a: catchot, cantatîTrové dins: can'tia [O0] Alez eto vey si l' mot k' vos cweroz ni s' trouvreut nén sol Wiccionaire (sovint les definixhas sont pus complets, et i gn a des imådjes): http://wa.wiktionary.org/wiki/cantea |